|
DESCHARNER, verbe |
[T-L : descharner1 ; GD : descharner1 ; GDC : descharner ; AND : descharner ; FEW II-1, 387a-b : caro ; TLF : VI, 817a : décharner] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | "Arracher, enlever la chair (de)" |
B. - | Descharner (un oiseau). "Enlever (une proie) des griffes de" |
C. - | Au fig. "Enlever, détacher" |
II. - | Empl. pronom. Se descharner |
A. - | "Se détacher (de)" |
B. - | Au fig. "Perdre de sa force" |
III. - | Part. passé en empl. adj. |
A. - | "Arraché (du corps)" |
B. - | [D'une pers.] "Amaigri" |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|